Een “draadje” , zo heet dat in twitterjargon begrijp ik inmiddels. Jaar in jaar uit laaien de discussies weer op over hoe “ons” onderwijs er uit zou moeten zien. Ik denk daar ook veel over na. Lees de nieuwste inzichten, haal onderzoeken erbij. En opeens moest ik weer denken aan een stukje dat ik jaren geleden schreef voor Het Kind.
Ode aan mijn juf
Daar was dan het spannende moment: voor het eerst naar school. Ik ruik nog de geur van de glimmend gepoetste marmoleum vloer. Ik zie de houten tafel voor me, met daarop een kralenplankje met glimmende ronde kraaltjes in felle kleuren. Maar waar was nou die lekkere zachte wasco? Waar kon ik net zulke grote tekeningen maken als thuis? Grote vellen papier, door mijn moeder op de ronde tafel vastgeplakt, werden door mij helemaal volgetekend. Tot er geen wit meer te zien was. Hoe groot was mijn teleurstelling toen dat op school niet kon. Ik maakte werkjes met propjes en legde braaf mijn puzzeltjes. In de eerste klas (nu groep 3) werd het er allemaal niet vrolijker op. Priegelige borduurwerkjes in kruissteken. Met klamme handjes ging iedereen aan de slag. De katoenen draad werd wat minder fris van kleur en stroef. Geen beweging in te krijgen. Ik kan me niets herinneren van leren lezen, dat kon ik al. Het leren borduren staat me echter nog helder voor de geest, dat kon ik niet, wilde ik niet en heb ik nooit geleerd. Eindelijk, na een lange zomervakantie, was ze daar. Die nieuwe juf met die mooie naam, juf Suasso de Lima del Prado. Ze verzon de leukste opdrachten. Wij, mijn vriendinnetjes en ik, maakten tekeningen. Zij richtte een echte expositie in. Onze klas was een klas vol kleur. Ze lachte, ze zong en vertelde verhalen. Ze is er niet meer, juf Suasso. Ik zou haar graag willen vragen waar ze haar inspiratie vandaan haalde. Respect voor het kind, Janusz Korczak? Hoofd hart en handen, Kees Boeke? Ik duik regelmatig in mijn boekenkast. Carol Dweck, Ken Robinson, Luk Dewulf, Daniel Pink, Luc Stevens. Juf Suasso heeft geen boek geschreven maar ze blijft een inspiratiebron. Ze was een voorbeeld. Ze luisterde, stimuleerde, keek naar je werk. Ze keek naar jou.
In ieder geval zijn vriend en “vijand” ’t met elkaar eens…alles staat of valt bij een echt goede leerkracht. Een leerkracht met kennis, passie en visie.